சில அரசர்களின் கொடுங்கோல் ஆட்சியை எதிர்த்து அதில் வெற்றி பெற்றவர் இதற்கு முற்றுப்புள்ளி வைக்கவும் செய்துள்ளனர்.
இது போன்ற பல அரசாங்கங்களாக இருந்த இந்திய நாடு வளங்கள் கொழிக்கும் நாடாக இருந்தது. இங்கு இருக்கும் வளத்தை பார்த்தும், இங்குள்ள சில பொருட்களை வாங்க, தங்கள் நாட்டிற்கு ஏற்றுமதி செய்யும் பொருட்டு போர்ச்சுகல், பிரான்ஸ், இங்கிலாந்து போன்ற மேற்கிந்திய நாடுகள் இந்தியாவிற்கு வருகை புரிந்தனர்.
முதலில் வணிக ரீதியாக வந்த நாடுகள், இங்கிருந்து விளைபொருட்கள் மட்டுமல்லாது, தங்கம், வைரம் என வெளிநாடுகளுக்கு ஏற்றுமதி செய்தது. இதையடுத்து இந்தியாவை வணீக தளமாக ஆக்கியது. அதிலும் ஆங்கிலேயர்கள் மெல்ல ஆதிக்கம் செலுத்தும் நோக்கில் இங்கு ஆங்கிலேயர்களின் கிழக்கிந்திய கம்பெனியை நிறுவியது.
இங்குள்ள வளங்களை சுரண்டும் நோக்கிலும், காலனி ஆதிக்கத்திற்கு உட்படுத்தும் நோக்கிலும், இங்குள்ள சிற்றரசர்களையும், பேரரசர்களிடம் நட்பு உண்டாக்கி, நட்பாய் இருந்த அரசர்களிடையே ஒருவரை ஒருவர் படையெடுக்க செய்யும் தந்திரத்தை புகுத்தினர். போருக்கு தாங்களுக்கு ஆதரவாக இருப்போம் என ஆங்கிலேயர்கள் தெரிவித்தனர். பின்னர் வஞ்சகமாக அந்த அரசர் மீது போர் தொடுத்து அப்பகுதியை ஆங்கிலேயர்களின் கட்டுப்பாட்டில் கொண்டுவந்தனர். இது போன்ற செயல்களால் இந்தியாவை முழுமையாக தங்களது கட்டுப்பாட்டிற்கு கொண்டு வருவதற்கு ஆங்கிலேயர்களுக்கு 150 ஆண்டுகள் பிடித்தது.
இந்த கிழக்கிந்திய கம்பெனிகள் இந்தியாவை கிட்டத்தட்ட 300 ஆண்டுகள் ஆட்சி செய்தது. இவர்களின் ஆட்சியில் இங்கிருந்த வளங்கள் சுரண்டப்பட்டதோடு, மக்களை அடிமையாகவும் நடத்தியது. மக்களிடம் வரி வசூலித்தல், விளைபொருட்களில் பங்குகேட்டல் என பல்வேறு திட்டங்களை செயல்படுத்தினர். அதோடு இங்கிருந்த மக்களிடம் பிரித்தாலும் தந்திரத்தையும் பயன்படுத்தினர்.
இதுபோன்ற கொடுமைகளிலிருந்து தப்பிக்க இந்திய தேசிய காங்கிரஸ் இயக்கம் தொடங்கப்பட்டது. முதலில் மனு தாக்கல் செய்தல், பொதுப்பணித்துறைக்கான தேர்வு எழுதுவதற்கான அடிப்படை உரிமைகள், மிதவாத முறைகளான வேண்டுதல் போன்றவற்றை வலியுறுத்தி போராட ஆரம்பித்தனர். 1900 ஆண்டுகளில்
சுதந்திர போராட்டம் தீவிரமடைந்தது.
1900ம் ஆண்டுகளின் துவக்கத்தில் பால கங்காதர திலகர் , லாலா லஜபத் ராய் ,வ. உ. சிதம்பரம்பிள்ளை, அரவிந்தர் மற்றும் பிபின் சந்திர பால் போன்ற தலைவர்களால் முன்மொழியப்பட்ட அரசியல் சுதந்திரத்தை நோக்கிய போராட்ட அணுகு முறையை கண்டது.
இந்த இந்திய தேசிய காங்கிரஸ் இயக்கம் மோகன்தாஸ் காந்தியால் வழிநடத்தப்பட்ட அஹிம்சை கொள்கைகளை எற்றுக்கொண்டு போராட்டத்தை தீவிரப்படுத்தியது. ஒருபுறம் நேதாஜி சுபாஷ் சந்திர போஸ் மற்றும் சில தலைவர்கள் இணைந்து இந்திய தேசிய ராணுவம் என்ற அமைப்பை உருவாக்கினார். அதோடு சில வெளிநாடுகளின் உதவியையும் கோரினார்.
இரண்டாம் உலகப்போர் உச்சத்தில் இருந்த நேரத்தில், மகாதமா காந்தி அவர்களின் வெள்ளையனே வெளியேறு இயக்கம் மற்றும் நேதாஜி அவர்களின் ஐ.என்.ஏ இயக்கம் தீவிரமடைந்தது.
காந்திய இயக்கத்தாலும், ஐ.என்.ஏ இயக்கத்தினாலும் சிதறிக்கிடந்த இந்தியர்கள் ஒன்றுபட்டு போராடினர். இதனால் ஆங்கிலேயர்களின் கடைசி பிரித்தானிய இந்திய கவர்னர்-ஜெனரலான விஸ்கவுண்ட் லூயி மவுண்ட்பேட்டன் 1947, ஜூலை 3ல் இந்தியா பேரரசை மதசார்பற்ற் இந்தியா என்றும், முஸ்லீம் நாடாக பாகிஸ்தானையும் பிரித்து சுதந்திரத்தை அளிப்பதாக அறிவித்தது.
இதன்படி 1947 ஆகஸ்ட் 15ம் தேதி நள்ளிரவில் இந்தியா சுதந்திர தேசமானது.
பல்வேறு போராட்டங்கள், உயிரிழப்புகள் என பாடுபட்டு பெற்ற இந்திய சுதந்திரத்தை நாம் மதிப்போடும், அதை முறையாகவும் அனுபவிப்பது இந்த சுதந்திர இந்தியாவில் வாழும் மக்கள் அனைவரின் கடமையாகும். ஜெய்ஹிந்த்.
நன்றி சமயம்
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக